Hoboken is cool

Deze zaterdag zat Klein Jowanneke op het Waagstokfestival op de Stadswaag en daar moest een groepke uit Hoboken optreden. En in Hoboken wonen volgens Klein Jowanneke de coolste gasten van heel Antwerpen. Maar hijzelf wilt er van zijn leven nooit niet wonen. En Tineke ook niet.

Wij zijn tegenwoordig, gelijk alle koppels die ne kleine hebben of die ne kleine willen kopen, op zoek naar een huis, waarin dat wij voor de rest van ons leven gelukkig gaan zijn. Wij willen overal gaan wonen behalve in Hoboken. Want wij hebben ergens gelezen dat alle Hobokense klein mannen lood in hun bloed hebben zitten. Ze hebben in Hoboken zelfs een schooltje dicht gedaan omdat er te veel lood op de speelkoer lag.

Die school is dicht, maar de kinderen wonen nog altijd in Hoboken. En die schuppen vrolijk in hunnen hof al dat lood naar binnen. Als dat allemaal waar is wat wij hebben gelezen dan verstaan wij niet dat de regering die buurt niet met helikopters en barricaden afzet en iedereen evacueert en onderzoekt wie dat lood daar allemaal in de grond heeft gestoken.

Dat kik vind dat Hobokenaars zo cool zijn, dat heeft te maken met de boekenkas van ons vader en ons moeder. Die stond krobbedevol boeken. Daar waren heel veel stomme boeken bij.

(Wij hadden een abonnement op de ECI boekenclub en als ge vergat van om de drie maanden nen boek te bestellen dan stuurden die pipo's hunnen dikste, duurste en slechtsen boek op.)

((Ik vermoed dat die 'van' die twee zinnen geleden na die 'om' kwam, niet gemakkelijk is om te lezen. Dat is dialect. In het antwerps kunt ge vanalles vergeten 'van om'. Ge kunt vergeten 'van om' naar huis te gaan. (Als ge heel veel pintjes aan het pakken zijt). Ge kunt vergeten 'van om' uw dopkaart mee te pakken als ge gaat doppen.(Als ge gaat doppen en ge uw dopkaart vergeet.)

Soit, het ging over die boekenkas.

Daar zaten ook grave, spannende boeken tussen gelijk als Mieke Maaike van L.P. Boon (voor degene die Mieke Maaike niet kennen, Mieke Maaike is hoogstaande pornografische literatuur die kernontploffingen veroorzaakt in de onrustige koppen van twaalfjarige jongens.) Er stonden ook boeken in de boekenkast over Antwerpen.

Een van die boeken was een boek van Jack De Graef over het Antwerps dialect waar ook Antwerpse moppen in stonden. En daar stond dus een mop in over ne kleine uit Hoboken.

'Jefke gaat naar de Sinksenfoor. Hij legt twintig frank neer in de schietkraam en krijgt vijf  loodjes. De schietmadam heeft het veel te druk om op hem te letten, maar als ze een half uur later ziet dat Jefke nog altijd staat te schieten, vraagt ze hem toch waar hij al die loodjes vandaan haalt. De kleine begint in zijn neus te peuteren, maakt er een bolletje van en steekt dat in zijn geweer terwijl hij zegt: 'Zenne k'ik van Hoboken, hé madame.'

En sinds Klein Jowanneke die mop las, was bij hem het idee ontstaant dat er alleen maar coole gasten in Hoboken woonden. Dus wie weet, als dat met dat lood nog in orde komt, dat we toch nog ginder gaan wonen.